در ترکیه موسیقی تحت تاثیر موقعیت جغرافیایی این کشور قرار گرفته است و ترکیبی از موسیقی محلی آسیای مرکزی، غربی، کلاسیک ایرانی، پاپ و اروپای مدرن است.
بیشتر طرفداران موسیقی در ترکیه دوست دار سبک اروپایی و مدرن هستند و در زمینه موسیقی سنتی ترکیه کمتر فعالیت می کنند و در حالی که در گذشته بیشتر سازهای آنها بادی برنجی و کوبه ای بوده است و در
مراسم های نظامی ارتش امپراطوری عثمانی مورد استفاده بوده است، اکنون کمتر از این سبک سازها استفاده می شود.
ترکیه دارای سابقه موسیقیایی غنی و سبکهای متفاوت است. از موسیقی سنتی که ریشه در استپهای آسیا دارد تا موسیقی تهذیبی دادگاه عثمانی؛
از موسیقی گوشخراش نظامی مهتر تاکیمی، دسته پیاده نظام که با استفاده از دهل، قرهنی و سنج نواخته میشود تا صدای عرفانی نی یا «لوله بادی» که همراه با چرخش درویشها به هنگام رقص نواخته میشود.
موسیقی کلاسیک ترکی بهصورت تکصدایی است، یعنی تمامی آلات موسیقی یک تُن را اجرا میکنند.
متداولترین آلات موسیقی که شنیده میشوند عبارتاند از کمانچه، ویولن، عود، ساز کانون (Kanun) که شبیه به گیتار است؛ زورنا یا شیپور که شبیه به قرهنی است؛ و زیل یا سنج.
با تأسیس جمهوری ترکیه، شکل جدیدی از موسیقی چندآوایی ترکی نیز شروع به توسعه کرد و در حال حاضر چندآهنگ ساز کلاسیک موفق در ترکیه وجود دارند.
در سمت دیگر، صنعت رو به پیشرفت موسیقی پاپ وجود دارد که در ترکیه توسط کانالهای تلویزیونی که بدون وقفه موسیقی و فیلم پخش میکنند حمایت میشود.
چند جشنواره موسیقی برتر نیز در ترکیه وجود دارند که عبارتاند از جشنواره اپرا و باله آسپندوس که در ژوئن و ژوئیه برگزار میشود و جشنوارههای موسیقی و جاز استانبول.