نکاتی برای سفر زمینی به آنتالیا و استانبول

واحد پول ملی ترکیه لیره است. نرخ خرید و فروش برای پولهای رایج بین المللی (دلار، یورو،…)روزانه منتشر می شود.از آنجائیکه نرخ ارز درطول یک هفته تغییرزیادی نمی کند می توانید مبلغ مورد نیاز خود را برای یک هفته از صرافی ها یا ازبانک ها تهیه نمائید. بهترین مکان برای این کار در آنتالیا خیابان آتاتورک می باشد که صرافیها و بانکهای متعددی در آن به چشم می خورد. در هنگام تبدیل پول خود از ارزهای خارجی به لیر ترک حتما رسید دریافت نمائید.

تاکسی ها در ترکیه با رنگ زرد مشخص شده اند. هر مسافر طبق مسافتی که طی کرده و تاکسیمتر مشخص می کند پول می پردازد که نرخ قیمت آن درشب از روز گرانتر است .دلموش سرویس ویژه ای است که مسیرهای خاصی را طی می کند و کرایه آن ثابت وتوسط شهرداری تعیین شده است. دلموش ها در آنتالیا معمولا تا ساعت یازده شب کار می کنند.جهت سفر در طی روز به مرکز شهر دلموش وسیله مناسب و مقرون به صرفه تری است .

ساعت رسمی ترکیه نسبت به ایران یک ساعت و نیم عقب است در شش ماهه ی اول سال و در شش ماه ی دوم سال یعنی دو فصل پاییز و زمستان نیم ساعت عقب می باشد.

ولتاژ استاندارد ترکیه ۲۲۰ ولت می باشد.

در طول اقامت در ترکیه از خوردن آب لوله کشی خودداری نمائید .

تلفنهای ضروری

پلیس امداد : ۱۵۵ آمبولانس : ۱۱۲ آتش نشانی : ۱۱۰

در صورتیکه در خارج از شهر هستید به جای پلیس با ژاندارمری تماس بگیرید. ژاندارمری : ۱۵۶

ادارات پست و تلگراف و تلفن با رنگ زرد مشخص شده اند.علامت اختصاری مراکز پست و تلفن: PTT 7– از مراکز نامبرده می توانید کارت تلفن جهت مکالمه تهیه نمائید.

کد ایران ۰۰۹۸ می باشد. در ادامه کد شهر مورد نظر را وارد می کنید بطور مثال برای تماس با تهران کد ۰۰۹۸۲۱ را وارد می کنید.

به علت ارزان بودن خط تلفن همراه در ترکیه می توانید در مدت اقامت خود تنها با ارائه پاسپورت و مبلغی جزئی صاحب خط موبایل شوید. از آنجائیکه شرکتهای متعددی اقدام به ارائه خط تلفن می نمایند بهتر است با توجه به مدت اقامت خود اقدام به انتخاب شرکت ارائه کننده نمائید.می توانید در این زمینه با راهنمای خود مشورت کنید.

محض ورود به طرف ترکیه در مرز رازی ، پاسپورتها توسط اولین مامور چک شده و اجازه ی ورود خودرو به شما داده می شود . خودرو را در محل مناسب پارک نموده و جهت انجام کارهای اداری اقدام نمائید .

توضیح ضروری : قبل از خروج از مرز حتما خود و همراهان طوری برنامه ریزی کنید که نیاز به دستشویی رفتن پیدا نکنید چون در طرف ترکیه ای مرز ، دستشویی درست و حسابی وجود ندارد !

اولین کار ، ثبت مهر ورود به ترکیه در پاسپورت (یا همان مهر معروف GiriS گیریش) است. خود و همراهانتان به سالن خروجی مراجعه کرده و پاسپورت را به افسر مربوطه بدهید .

معمولا مشکلی پیش نمی آید . اما ممکن است در برخی موارد نادر (که برای یکی از همراهان من اتفاق افتاد) به شما بگویند که پاسپورت شما دارای سابقه ی (Tehdit) یا همان “تهدید” خودمان است. در بدو امر این موضوع بسیار نگران کننده است و ناخود آگاه ذهن ما را به سمت “تهدید برای امنیت بین الملل! یا تروریست! می برد .

در چنین مواقعی افسر مربوطه از شما می خواهد که همراه او به اتاق دیگری بروید و چنانچه این موضوع برای خانمی اتفاق بیفتد شوهرش میتواند همراه او باشد. مدارک گذرنامه شما مجددا بررسی می شود . معمولا چنین اتفاقی بخاطر تشابه اسمی فرد مورد نظر با یک نفر تحت تعقیب است که ظرف مدت چند دقیقه رفع شده و پس از اطمینان ، پاسپورت شخص ممهور شده و به وی عودت داده می شود . چنانچه به این مسئله برخوردید خونسردی خود را حفظ کرده و از جر و بحث با ماموران بپرهیزید و در نظر داشته باشید که در راه بازگشت نیز چنین مسئله ای خواهید داشت.

پس از ثبت مهر ورود به ترکیه ، اگر بدون وسیله مسافرت می کنید باید وسایلتان را روی دستگاه ایکس- ری گذشته و از گیت بازرسی عبور کنید و اگر با خودرو خودتان مسافرت می کنید نیازی به عبور از این گیت نیست. از همان دری که وارد شده اید خارج و به کنار اتومبیلتان برگردید.

نکته : مسئله ای که بطور جدی باید مد نظر داشته باشید حضور قاچاقچی ها و چتربازان دم مرزی است . بعضی از اجناس (مانند سیگار کنت و شکر) در سمت ترکیه قیمت بسیار بالایی دارند . از لحظه ی ورود به مرز رازی (بخصوص وقتی اتومبیل دارید) مدام افرادی پیش شما می آیند و از شما می خواهند که حالا که اتومبیلتان خالی است نفری را با خودتان ببرید یا بسته ای را در طول مرز جابجا کنید . این افراد بشما پیشنهاد پول داده و بر خواسته ی خود با کمال پررویی پافشاری میکنند . حتی لحظه ای که در سمت ترکیه در صف مهر ورود به ترکیه هستید نیز به اصرار از شما خواهند خواست تا یکی دو باکس سیگار برایشان رد کنید یا به مامور بازرسی بگوئید که همراه آنان هستید .

 در مورد این افراد یک راهنمایی بسیار با ارزش میکنم. بدون استثنا و بدون رودربایستی و بدون هیچ ملاحظه ای به آنها”نه” بگوئید. خیلی خشک و رسمی . و بر این “نه” تا آخر پافشاری کنید . خیلی از آنها با پرسیدن اسم و شهر شما قصد ایجاد ارتباط دوستی با شما دارند . گول ظاهر این افراد را نخورید . در اکثر موارد ، کالایی که انتظار دارند برایشان جابجا کنید ، آن چیزی نیست که ادعا میکنند و چنانچه شما در حین این جابجایی دستگیر شوید بسادگی آب خوردن ارتباط و شناخت شما را انکار کرده و قسم خواهند خورد که حتی یکبار هم شما را ندیده و نمی شناسند !

باز هم تاکید میکنم فریب چرب زبانی و وعده های این افراد را نخورید و رد کردن هیچ جنسی را (حتی برای عبور از یک سالن ۵ متری) قبول نکنید . همچنین افرادی که به شما وعده ی خانه ارزان قیمت یا حتی …… در وان ترکیه را داده و یا دلالهایی که از سادگی مسافران سوء استفاده کرده و با ترسانیدن آنها از عواقب همراه نداشتن لیر ترکیه ، چند صد لیر را با قیمتی بسیار بالاتر از قیمت واقعی به آنها قالب می کنند. برخی وقتها افرادی از راه ایجاد دوستی با شما ، پیشنهاد میکنند که با اتومبیل شما تا یک مسیر مشخص شما را همراهی کنند و با پلیس آن منطقه دوست هستند . همه ی اینها دروغگو هستند و به احتمال زیاد برای شما دامی پهن کرده اند . درخواست همراهی کسی را قبول نکنید.

قانون طلایی عبور از مرز این است : تا زمانی که کسی چیزی نپرسیده حرفی نزنید و با کسی رفاقت نکنید و از کسی چیزی نخرید و به کسی چیزی نفروشید و درخواستی قبول نکنید .

پس از ثبت مهر ورود در پاسپورت ، کارت بین المللی خودرو و برگه ی بیمه ی ترک و برگه کاپوتاژ و پاسپورتتان را به باجه ی خروج اتومبیل بدهید و منتظر بمانید . متصدی مربوطه بعد از ثبت ، نام بازرس مستقر در محوطه را به شما خواهد گفت و بایستی او را پیدا کنید (که معمولا در همان محوطه پرسه می زند ) وی برای بازرسی ماشینتان خواهد آمد . روی بنزین بسیار حساس هستند . صندوق عقب و داخل ماشین را بازرسی مختصری میکند و برگه ی کاپوتاژ خودرو را مهر می زند .

تقریبا آماده خروج از مرز هستید. خودرو را به درب خروجی مرز هدایت کنید . در این مرحله نیازی به پیاده شدن نیست و افسر مربوطه ، شماره ی پلاک ترانزیت شما را در سیستم ثبت کرده و به شما اجازه ی ورود بخاک ترکیه را خواهد داد. (سعی کنید شماره ی پلاک ترانزیت را حفظ کنید یا در داخل خودرو در یادداشتی به همراه داشته باشید تا موقع پرسیدن پلاکتان ، نیاز به پیاده شدن نباشد )

به ترکیه خوش آمدید !

نکته : در قسمت اداری مرز طرف ترکیه ، قطع برق یک مسئله ی بسیار طبیعی و معمول است . ممکن است درست در لحظه ی ثبت پاسپورت یا مدارک اتومبیلتان برق قطع شود. در طول چندین باری که من از این گذرگاه مرزی عبور کرده ام ، اغراق نیست که اگر بگویم در طول یکساعت شاهد ده بار قطعی برق نیز بوده ام . صبور باشید و غر نزنید . معطلی چند ساعته در مرز (چه ایران و چه ترکیه) امری طبیعی است.

استانبول برای بسیاری از مردم ایران یک مقصد گردشگری است. مسافت کوتاه بین تهران و استانبول، جذابیت های طبیعی و تاریخی استانبول و همچنین عدم نیاز به ویزا برای ورود به ترکیه همه این شهر را تبدیل به یکی از محبوب‌ترین نقاط دیدنی جهان برای ایرانیان کرده است. ب

 

برای سفر به استانبول سه راه وجود دارد: هوایی ، زمینی با قطار و زمینی با اتوبوس. آسان ترین و گران ترین وسیله برای این سفر، هواپیماست. شرکت های هواپیمایی بسیاری از قبیل آسمان، ماهان، ترکیش، و اطلس جت به استانبول پرواز دارند. اگر قصد سفر هوایی دارید بهتر است بلیط چارتر و رفت و برگشت تهیه کنید تا هم ارزانتر باشد و هم یک برنامه مشخص از رفت و برگشت داشته باشید. برای سفر زمینی با قظار می توان از شرکت رجا برنامه حرکت قطار را دریافت کرد. اکنون به دلیل تعمیر خط راه آهن انکارا به استانبول، قطار فقط تا آنکارا می رود. هزینه آن هم در حدود ۱۲۰ هزار تومان است. مسیر قطار از دریاچه وان می گذرد که خودش یکی از مناطق دیدنی ترکیه است.

مدت زمان سفر هم نزدیک به دو روز و نیم (۵۰ ساعت) است. از تهران هر روز به مقصد استانبول اتوبوس حرکت می کند. هزینه اتوبوس تقریبا 350 نزدیک 40 ساعت هم طول می کشد تا اتوبوس به استانبول برسد. شرکت ارسطو پرواز آریان به ترکیه سرویس دارد. نکته‌ای که باید در انتخاب وسیله سفر به استانبول به خاطر داشت این است که ارز مسافرتی فقط روی بلیط هواپیما داده می‌شود و همین، مطلوبیت‌ استفاده از هواپیما را بیشتر می‌کند.

مهم‌ترین مشکلی که در استانبول با آن ممکن است دست به گریبان بشوید انگلیسی ضعیف مردم شهر است. اگر آدرسی بخواهید بپرسید یا چیزی بخرید تازه اول ماجراست تا حرفتان را به طرف حالی کنید و جوابش را بفهمید. این مشکل را درکنار تابلوهای اندک نام خیابان و کوچه بگذارید تا متوجه شوید سردرگمی در خیابان های استانبول چقدر چالش برانگیز است. پس برای سفر به این شهر اولاً حتما یک نقشه خوب از آن تهیه کنید و دوماٌ مقداری ترکی استانبولی یاد بگیرید. عباراتی در حد پرسیدن یک آدرس، قیمت کردن و فهمیدن جواب یک ادرس و قیمت یک کالا.

در استانبول سیستم حمل و نقل عمومی شامل تاکسی، تراموا، فنیکیولر، مترو، اتوبوس، و مینی بوس است. تاکسی های شهری معمولاً انصاف خوبی ندارند و راه را طولانی‌تر می‌کنند تا با مسافت بیشتری روی تاکسی‌متر پول بیشتری بگیرند. بنابراین، توصیه می‌شود استفاده از تاکسی آخرین راه چاره در سفرهای درون شهری باشد. دیگر وسایل حمل و نقل هم در استانبول آنقدر گسترده است که نیازی به گرفتن تاکسی نباشد. فقط در همان بدو ورود باید یک استانبول کارت بخرید تا هم هر بار مجبور به خرید ژتون نشوید و هم رفت و آمدتان شامل تخفیف و در نتیجه ارزان‌تر شود. هر اتوبوس یا ترموا دارای یک جدول زمان بندی دقیق است که با دانستن آنها می توان برنامه ها را طوری تنظیم کرد که با کمترین معطلی را داشته باشد.

برای خرید بهتر است به مناطق توریستی نروید. مغازه‌های این مناطق معمولاً قیمت‌هایشان برای توریست‌های اروپایی است و چند یورو را پول خرد می‌شمارند. برای خرید لباس، مناطق آکسارای، لالی و زیتون‌برون لباس فروشی‌های خوبی دارند. برای خوراکی و شیرینی هم می توان از شیرینی فروشی‌های محلی خرید کرد. اگر به غیر از استانبول به شهر دیگری هم مثل آنکارا یا قونیه می روید بهتر است خریدتان را در این شهرها انجام دهید. در این شهرها چون مسافر و توریست کمتر است، اجناس هم ارزان‌تر است. در خرید حتما چانه بزنید و اصرار به پائین آوردن قیمت کنید. عبارت “ایندیریم” به معنای تخفیف است و یکی از عباراتی است که باید بدانید و در خرید زیاد به کارش ببرید.

در استانبول ایرانی‌های زیادی هم کار و هم زندگی می‌کنند. بیشتر آن‌ها در محله آکسارای تردد دارند. اگر دنبال جایی هستید که تور پیدا کنید و فارسی هم سوالاتی بپرسید این محله جای خوبی است. هر چند تورهایشان گران تر از تورهای ترکی است که در جاهای دیگر ارائه می‌شود. نکته دیگر این است که ایرانی‌های مقیم استانبول اکثراً کسانی هستند که برای پول درآوردن آنجا زندگی می‌کنند. پس شما را به چشم اسکناس می‌بینند و همشهری و هموطن بودن برایشان چندان اهمیتی ندارد. به آدم های اینجوری هم نمی‌توان آسان اعتماد کرد. ( در همین باره فیلم آدم برفی را بد نیست ببینید!)

 

در استانبول، مخصوصاً در مناطق توریستی، مراقب وسایل و پول‌های خود باشید. بهتر است پول‌ها و مدارک را در یک کیف به گردن آویخت تا کاملا محفوظ باشد. باید مراقب بود وسایلی مثل دوربین را جا نگذاشت و در یک گروه همیشه یکی مسئول آن باشد.

برای خورد و خوراک در استانبول می‌توانید برای چند وعده غذاهای آماده و کنسروی ببرید. حداقل قیمت یک غذای بسیار معمولی در استانبول حدود ۷-۶ لیر است. نان اما ارزان است و از ۰٫۷۵ تا یک لیره می‌توان نان‌های خوبی با ماندگاری بالا خرید. طبق قاعده فوق، رستوران‌های مناطق توریستی گران‌تر از بقیه جاها هستند.

اگر قصد دارید با تور به استانبول بروید می‌توانید با استفاده از تورهای لحظه آخری، کف قیمت را پرداخت کنید. این سایت چنین تورهایی را معرفی می‌کند. این را هم بدانید که تور فقط رفت و آمد و اقامت شما را تأمین می‌کند. بعضی‌ها هم یک تور نیم روزی درون شهری دارند که شهر و آثار آن را معرفی می‌کنند. بلیط ورودی موزه‌ها و جاهای دیدنی به عهده خودتان است و برای بقیه زمان سفر هم باید خودتان برنامه‌ریزی کنید.

اما آخرین توصیه: در یک سفر هر چه آگاهی بیشتر باشد سفر بهره بیشتری خواهد داشت. قبل از سفر درباره جاهای دیدنی و توریستی استانبول تا می‌توانید اطلاعات کسب کنید. در همین باره سفرنامه‌های زیادی در فضای اینترنت به زبان فارسی موجود است. سایت ویکی سفر هم اطلاعات جزئی و دقیقی را از سفر به نقاط توریستی دنیا من جمله استانبول گردآوری کرده است. حتی اگر بتوانید یک نسخه از مجموعه لونلی پلنت را تهیه کنید بسیار مفید خواهد بود. این مجموعه برای بسیاری از نقاط دنیا راهنماهای به روزی دارد که به بسیاری از نیازهای سفر پاسخ می‌دهد.

درباره‌ی سارا علیزاده

همچنین ببینید

راهنمای سفر انفرادی به استانبول

صفر تا صد راهنمای سفر انفرادی به استانبول

صفر تا صد راهنمای سفر انفرادی به استانبول استانبول به عنوان بزرگترین شهر ترکیه، صنعت …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

8 − پنج =