استانبول سرا مرجع اطلاعات استانبول برای فارسی زبانان
از علت های عمده که پناهندگان ایرانی در ترکیه را به فکر بازگشت به ایران می اندازد می توان به موارد زیر اشاره کرد :
۱- فشار اقتصادی :
فشار اقتصادی یکی از دلایل عمده ای است که پناهندگان را وادار به بازگشت به ایران می کند ، برای یک زندگی معمولی یک فرد در ترکیه دست کم نیاز به ماهی ۵۰۰ دلار آمریکا است ، حال وقتی پناهنده نتواند این
میزان هزینه را تامین کند زیر فشار قرار خواهد گرفت .
معمولا افراد با تصور اینکه در ایران کاری را بلد هستند و در ترکیه می توانند آن کار را ادامه دهند به ترکیه وارد می شوند . بسیار دیده شده است که “دکترها” و ” مهندسین ” که در ایران شغل و امکانات خوب داشته اند
در اینجا مجبور به انجام کارگری همراه با تحقیر و توهین شده اند ، چون نمونه کارگری در ترکیه نیز بسیار با ایران تفاوت دارد .
معمولا اینجا چیزی به اسم از زیر کار در رفتن معنایی ندارد و شما اگر روزانه ۱۲ ساعت تعهد کارگری کردن دارید عین ۱۲ ساعت را از شما کار خواهند کشید .
بارها دیده شده است که بسیاری از کارفرمایان ترک از دادن حق و حقوق پناهنده خودداری می کنند چون از نظر قانونی هیچ نهاد حمایتی برای یک پناهنده که می خواهد کار کند وجود ندارد .
این نمونه کارها هم کار سیاه محسوب شده که در صورت مطلع شدن دولت ، پناهنده بین ۲۴۰۰ تا ۴۸۰۰ لیر ترکیه جریمه خواهد شد و کارفرمای ترک نیز ۶هزار لیره ترکیه جریمه پرداخت خواهد کرد .
از سوی دیگر شهرهایی که به عنوان شهرهای پناهنده پذیر محسوب می شوند.
شهرهای بسیار کوچک بوده که امکانات کار برای خود مردم آن شهر نیز وجود ندارد چه برسد به پناهجویان خارجی ، چون این تصور غلط در بسیاری از ایرانیان وجود دارد که ما به ترکیه می آییم و در مدت اقامتان در ترکیه
کار می کنیم و خرج زندگی خود را بیرون خواهیم آورد و در رویای خود زندگی در شهرهای ” استانبول ” و “آنکارا ” و “آنتالیا” را می بینند.
ولی پلیس آنها را به شهرهایی مثل ” اوشاک” و “نوشهیر” و “ارزنجان ” می فرستد که شاید در طول عمر خود نام آنها را نشنیده باشند چون اصولا هیچ گاه شهرهای تراز اول ترکیه برای محل نگهداری پناهنده اختصاص
نمی یابد .
همه دلایل بالا و فشارهای اقتصادی در تامین خرج و مخارج زندگی آنهم در روندهای ۴-۵ ساله باعث بریدن پناهنده و بازگشتش به ایران می شود .
۲-روابط اجتماعی و از بین رفتن اصول خانوادگی و اخلاقی:
شاید ورود به ترکیه سکولار که آزادی اجتماعی نیز تا حدود مطلوبی در آن وجود دارد باعث نوعی خوشایندی اولیه ایرانی هایی شود که بدان وارد می شوند اما روی دوم این آزادی ها به وجود آمدن یک سری مشکلات
اجتماعی و خانوادگی در افراد نیز می باشد .
بسیار دیده شده است که زوج های جوان حتی با وجود فرزند به ترکیه آمده اند در همان سالهای اول دچار گسیخته شدن بنیان خانواده اشان شده است .
علت و دلایل این امر بسیار زیاد است که اگر بخواهیم آنها را در اینجا بیاوریم حکایت مثنوی هزار من کاغذ است ولی عمده ترین دلایل آن میتواند موارد زیر باشد :
الف – یافتن دلباختگان تازه :
وقتی یک زوج به ترکیه وارد می شوند احتمالا با هزاران امید و آرزوکه بله ۱ یا ۲ سال تحمل کرده و به کشور سوم خواهیم رفت ، اما وقتی با یک روند طولانی مواجه شده ، مشکلات اقتصادی بر آنها فشار آورده و احیانا
یک یا چند استیناف و گرفتن جواب منفی از سازمان ملل مواجه می شوند روابط بین آنها به سردی می گذارد این زوجین همچنین در این راه با ایرانیان دیگر آشنا می شوند که انواع و اقسام تیپ انسان ها را می توان در
آنها دید ، همین موضوع و آشنایی و نیاز به یک آغوش جدید که به اصطاح آنها را درک کند سبب می شود که یک روابط خانوداگی که نسبتا خوب نیز بوده است از هم پاشیده و به علت فشار روحی طرفین از هم جدا
شده و پس از آن نیز مجبور به بازگشت به ایران شوند.
ب- فشار محیط :
محیط نیز به هر صورتی در حال سو استفاده از یک پناهجویی است که تازه به ترکیه آمده است به خصوص اگر این پناهجو زن نیز باشد هر کس به طریقی میخواهد او را مورد سو استفاده جنسی قرار دهد .
از برخی از صاحب کاران ترک گرفته تا ایرانی هایی که بهانه کمک به فرد نزدیک می شوند ، این سو استفاده های متعدد سبب تخریب روحیه فرد و به ناچار موجبات بازگشتش را فراهم می کند .
۳- محدود شدن در شهر و امضای هفته ای :
همانطور که می دانید هر پناهنده موظف است در هفته بین یک تا سه روز خود را در محل پلیس و یا اداره مهاجرت در شهر خود حاضر شود و با اثر انگشت حضور خود را در شهر اعلام کند.
این مساله اگر به صورت چند امضا پشت هم صورت نگیرد ، پلیس می تواند پرونده فرد را بسته و از کشور ترکیه به ایران دیپورت کند .
همچنین پناهنده بدون اجازه پلیس از شهری که در آن امضا می کند نمی تواند خارج شود که خود القا کننده حس بودن در زندان را به فرد می دهد . این موضوع موقعی حاد می شود که پناهنده مدت چندین سال مجبور
به ماندن درون یک شهر می شود .
۴-استیناف یا جواب رد گرفتن :
عامل دیگر که موجب بازگشت پناهنده به ایران می شود نگرفتن جواب قبولی از سازمان ملل است ، چون وقتی پناهنده بعد از چند سال ماندن در ترکیه پرونده اش از جانب سازمان ملل رد می شود عملا هم امکان
دیپورت به ایران را دارد و هم تمام امید خود به رفتن به کشور دیگر را از دست می دهد .
۵- طولانی شدن روند ماندن در ترکیه :
روندی که در این سالها سازمان ملل با افزایش میزان پناهنده ایرانی پیش گرفته است مدت زمان بررسی پرونده های پناهنده ها را افزایش داده است .
این خود عاملی برای دلسرد شدن افرادی شده است که هیچ مشکلی در ایران نداشته و صرفا برای رفتن به کشور دیگری آمده اند و اعلام پناهندگی کرده اند .
این موضوع باعث می شود که این افراد وقتی مجبور به بودن در یک روند بین ۴ تا۶ ساله در ترکیه شوند و تمامی سختی هایی که در بالا ذکر شد را تحمل کنند عطای پناهندگی را به لقایش بخشیده و به ایران باز
میگردند.
